İstanbul Bilgi Üniversitesi Endüstriyel Tasarım Kısmı son sınıf öğrencisi Beyza Özmen, doğal materyal olarak tanımlanan ahşaptan çocuk oyun alanı tasarladı. Özmen, bitirme projesi olan ‘Seyyar Oyun Alanı’ ile bilhassa dezavantajlı mahallerde yaşayan çocukları akranlarıyla buluşturmayı hedefliyor
Oyun oynamak, çocukların günlük rutinlerinin en değerli modüllerinden biri. Bugünün kalabalık kentlerine baktığımızda kentler tasarlanırken çocukların gereksinimlerinin göz arkası edildiğini görüyoruz. Bilhassa kentlerin fakir mahallelerinde gözlemlenen oyun alanı eksikliği nedeniyle çocuklar katmanlı ve iç içe geçmiş binalar ortasındaki dar sokaklar ortasına sıkışıyor.
İstanbul’un dezavantajlı mahallelerinde yaşayan çocuklar için oyun alanını erişilebilir kılmak amacıyla İstanbul Bilgi Üniversitesi Endüstriyel Tasarım Kısmı son sınıf öğrencisi Beyza Özmen ‘Seyyar Oyun Alanı’ ismini verdiği bir proje tasarladı. Kentin çeşitli sokaklarında gördüğü seyyar dönme dolaplarından esinlenerek dezavantajlı mahallelerde yaşayan çocuklar için tasarladığı proje, bir römork çekme kancası sistemi ile her yere götürülebiliyor. Proje, 6-9 yaş çocukları üzerinden kurgulandı. Çocukların güçlerini harcamak için yaptığı hareketleri gözlemleyen Özmen, günlük güç harcama muhtaçlıklarını dikkate aldı. Oyun alanı birebir vakitte çocukların deneyerek ses yaratabilecekleri oyun elemanlarını da içeriyor.
Oyun alanı hazır bir römork üstünde metal profil iskeletler kurarak inşa edildi. Modüllerde çocukların dokunacağı planlanan bütün yüzeyler doğal bir gereç olan ahşaptan yapıldı. Oyuncağın maliyeti römork hariç 10 bin, römork ile birlikte 13 bin TL. Projenin seyyar dönme dolabından farkı oyun alanını lokal sivil toplum kuruluşları ve belediye dayanağı ile mahallelere ulaştırılabiliyor olması. Proje ile İstanbul’un dezavantajlı mahallelerinde yaşayan çocuklara oyun alanını erişebilir kılmak hedefleniyor.
Müzik aletlerinden ilham alınarak yapıldı
Beyza Özmen, çocukların oyun alanında güçlerini dört başka modül üzerinde atacaklarını vurguladı. Modülleri vurmalı çalgılardan esinlenerek tasarladığını belirten Özmen, “Oyun alanının merkezinde duran ve döndürerek kullanılan modülü wooden agogo’dan esinlenerek tasarladım. Ahşap topları çekerek ahşap yüzeylere fırlattıkları modülde ise davul üzere vurmalı çalgılardan esinlendim. Ayak ve el ile itip çekme hareketi yaptıkları modülü kalimba ve metelefon üzere müzik aletlerinden ilham aldım. Bu modülde ritmin suratını çocukların suratı var ediyor. Bu oyun alanında çocuklar koşma, itme, çekme, vurma, vururken uzanma, eğilme üzere hareketler yapıyor” dedi.
İstanbul Bilgi Üniversitesi Endüstriyel Tasarım Kısmı son sınıf öğrencisi Beyza Özmen, artık sivil toplum örgütleri ve belediyeler ile görüşerek projesini hayata geçirmeyi hedefliyor. En büyük isteği oyun alanı olmayan, hayatının en hoş kısmını oyun oynayarak geçiremeyen çocuklara ulaşmak.
Hibya Haber Ajansı